Στις Λαϊκές Αγορές




Του Στέφανου Μίλεση

Ο θεσμός της Λαϊκής Αγοράς πραγματοποιήθηκε με απόφαση του Ελευθερίου Βενιζέλου το 1929. Ο κόσμος αρχικώς τις αποκαλούσε ατύπως με την ονομασία "Νέα Αγορά", όρος όμως που ουδέποτε καθιερώθηκε. Στις Λαϊκές Αγορές κάποιος μπορούσε να αγοράσει προϊόντα κατευθείαν από τον παραγωγό, χωρίς την μεσολάβηση μεσαζόντων. Η φθήνια και η φρεσκάδα των προϊόντων ήταν οι κυριότερες αιτίες που φάνηκαν ότι θα καθιέρωναν εύκολα την Λαϊκή Αγορά ως θεσμό. Παρά τις αρχικές βλέψεις όμως, αυτό δεν έγινε αμέσως! Κι αυτό γιατί αφενός αντέδρασαν οι έμποροι που έβλεπαν ότι θα έχαναν την πελατεία τους, αφετέρου ο κόσμος φοβόταν στην αρχή να ψωνίσει από κάποιον που αν τον έκλεβε στο ζύγι, φοβόταν ότι δεν θα τον ξαναέβλεπε.

Διαμαρτυρία Εμπόρων Πειραιώς για τον νέο θεσμό των Λαϊκών Αγορών
 (Φωτογραφία από http://historyofgreekfood.wordpress.com)


 Γιαυτό μόλις δύο μήνες μετά την καθιέρωσή της, στα πλαίσια ανάπτυξης εμπιστοσύνης στο νέο αυτό θεσμό, καθιερώθηκε στην κεφαλή κάθε Λαϊκής ο πρώτος πάγκος να είναι της Αγορανομίας! 

Σήμερα μπορεί να μας φαίνεται απίστευτο, αλλά το μέτρο αυτό απέδωσε και μάλιστα γρήγορα. Πριν ακόμα από την έναρξη της Λαϊκής το πρώτο πόστο ανήκε στον Πόλισμαν που κάθονταν πίσω από το ζύγι της αγορανομίας. Μάλιστα η παρουσία του δεν ήταν σιωπηλή όπως σήμερα πιστεύουν. Κάθε τόσο φώναζε:
- "Το νου σας το πταίσμα περιμένει"
Γιατί τότε οι αγορανομικές παραβάσεις ήταν Πταισματικές. Πταίσμα τότε σήμαινε τριακόσιες δραχμές, δηλαδή όλη η είσπραξη. Και το μέτρο υπήρξε σωτήριο, αφού κανείς δεν έκλεβε στο ζύγι, καθώς ο πελάτης μπορούσε φεύγοντας, να κάνει και εκεί μια στάση για να διαπιστώσει την αλήθεια!

Στο ζύγι της Αγορανομίας

Μπροστά από το Αστικό Σχολείο στην Πλατεία Δεληγιάννη

 Αλλά εκτός της ζυγαριάς υπήρχε και ο Αστίατρος, που κάθε τόσο έκοβε βόλτες εξετάζοντας τα εμπορεύματα. Αν κάτι το έβρισκε ακατάλληλο για κατανάλωση "αμέσως απάγεται και εις τον υπόνομον βάλλεται!". Ούτε συμπλήρωση εγγράφων, ούτε τίποτε απολύτως. Από το χέρι του Αστίατρου κατ΄ ευθείαν στα σκουπίδια! Ουδείς διαμαρτύρονταν καθότι προβλέπονταν και παράλληλο πρόστιμο, που ο γιατρός έκοβε, μόνο στην διαμαρτυρία. 

Τον πρώτο καιρό οι έμποροι για να τραβήξουν την προσοχή του κόσμου, εκτός των ατέλειωτων φωνών τους, τοποθετούσαν και τεράστιες πινακίδες "Εδώ η φθήνια, 12 δραχμές η οκά". Με τον καιρό η πινακίδες αντικαταστάθηκαν από τις φωνές των πωλητών, καθώς διαπίστωναν ότι ήταν πιο αποτελεσματικές. Άλλωστε λίγοι μπορούσαν να διαβάσουν...

Η παράξενη συσκευή της Αγορανομίας. Μια εφεύρεση της Αστυνομίας Πόλεων που εφαρμόζονταν στις Λαϊκές Αγορές (1932)
Μια καθαρή Ελληνική "πατέντα" που χρησιμοποίησε τότε η Αστυνομία Πόλεων για τον αγορανομικό έλεγχο, ήταν και αυτή που κρατά στα χέρια του ο Αστυνομικός στην πάνω φωτογραφία.
Μέσα στο κουτί, υπήρχε ένας καθρέπτης στον οποίο αντικατοπτρίζονταν το αβγό, αλλά φωτισμένο από τον ήλιο. Έτσι εκτιμούσαν την διαφάνεια του, που σήμαινε την φρεσκάδα του. Ήταν μια μέθοδος αλάνθαστη, καθώς οι τιμές πώλησης των αβγών τότε, ήταν εξαρτώμενες από την ημέρα παραγωγής τους.

Οι λαϊκές αγορές εκτός του ρόλου που διαδραμάτισαν στην οικονομία, αποτέλεσαν ιστορικά και κέντρα προεκλογικού αγώνα. Δεν υπήρξε υποψήφιος όχι μόνο δημοτικών αλλά και εθνικών εκλογών, που να μην πραγματοποίησε τουλάχιστον μια επίσκεψη σε Λαϊκή Αγορά.   

Φωτογραφία Λαϊκής Αγοράς επί της Λεωφόρου Θεοτόκη (Πηγάδα)
Οι παλιές φωτογραφίες της ανάρτησης, προέρχονται από τον ημερήσιο τύπο της εποχής στην οποία αναφέρονται.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

"Πειραϊκές ιστορίες του Μεσοπολέμου"